Problemen


Het moest er natuurlijk van komen. Een dag vol problemen: Het kan natuurlijk niet allemaal vlekkeloos verlopen zo'n reis naar het oosten, maar het is wel een tegenvaller. Het begon natuurlijk vanmorgen vroeg al. Veel te vroeg wakker gemaakt in die trein. Om 5 uur, terwijl het nog donker was. Vervolgens naar dat guesthouse, waar we ons op konden knappen. Koud water (wel direct wakker tijdens de douche) en oud brood. Vervolgens meldde onze gids zich met de mededeling dat het programma overhoop moest, vanwege zware sneeuwval in het gebied waar we te paard door heen zouden trekken (misschien eigenlijk een geluk bij een ongeluk, maar enfin: dat doen we nu op de laatste dag). 


Het grootste probleem is eigenlijk direct na het vertrek met onze landrover ontstaan: we hebben iets van 360 km afgelegd, door een landschap dat niet te beschrijven en niet vast te leggen is op de foto. Ik ga het hier ook niet (of toch een klein beetje) proberen te doen. Aan het einde van de dag barstende hoofdpijn van alle indrukken, alle verhalen van onze gids, alle beelden van de vlakte. Het is prachtig en superlatieven doen geen recht aan wat we zien en zouden willen beschrijven. 


  • Het zijn de vergezichten, het dorre landschap waar de lente met licht groen doorbreekt, 
  • het zijn de hoeveelheden vee, de kuddes paarden, schapen, koeien en geiten, die verdeeld over de steppe grazend hun weg vervolgen, 
  • het zijn de karkassen of kadavers van vee dat het het niet overleefd heeft en dat ze zomaar laten liggen, 
  • het zijn de heilige plaatsen (Ovoo's), waar we linksom om heen moeten lopen en de zorgen achter kunnen laten, 
  • het zijn de gekleurde linten, waar de betekenis van de kleur van linten zo prachtig is, 
  • het zijn de herders die op hun paard de kudde bijeen houden, 
  • het zijn de typische mongolen, met hun prachtige kleding, 
  • Het zijn die idiote gaten in de grond (3 planken en een gat in het midden), die ze wc noemen
  • Het zijn de gebedsrollen bij tempels die je met de klok mee moet draaien, zodat het gebed opstijgt
  • het zijn de Gers waar wij vanavond ook in slapen, 
  • Het zijn de roofvogels die boven de vlakte vliegen, jacht makend op de hamsters waar we er tientallen van zien, 
  • het is het verhaal van Djenghis Kahn en de restanten van zijn rijk en misschien is het ook wel gewoon het land waar nu de elektriciteit is uitgevallen en we zo in het pikkedonker onze Ger moeten vinden, maar 
  • Het is vooral het landschap dat iedere keer van kleur verschiet en qua vorm verandert


Vanavond slapen zoals gezegd in een Ger. Goed gegeten, net als vanmiddag in een soort wegrestaurant. Morgen verder. Waarschijnlijk: met hetzelfde probleem. We moeten er mee leren om gaan.

Reactie schrijven

Commentaren: 0