Het was een beetje spannend of we wel genoeg appels zouden hebben. Appels voor onze jaarlijkse appelsap productie. Vroeg de dijk op, om toch nog maar even wat appels te plukken uit de vrije pluk zone van het Hoogheemraadschap. Het is toch eigenlijk altijd wel leuk om te doen. Plukschort om en ondanks het feit dat de voeten en de broek al snel zeiknat zijn van de dauw van het iets te hoge gras, blijft het toch heerlijk om in alle vroegte (voor dag en dauw zal ik maar zeggen) richting de eerste bomen te schuifelen. Alleen de vogels maken geluid: nog geen auto's op de dijk, geen hardlopers en geen wielrenners. Het is heerlijk. Zeker als je dan naar ons prachtige Vogelnest kijkt, die ook nog in de stilte en sluimerstand staat.
Ladder bij de hand en wat kistjes om het fruit te bergen. Er hangt inderdaad erg weinig aan de bomen. In april heeft het nog even heel hard gevroren. Een graad of 10, terwijl de appelbloesem net in volle bloei was. Funest voor de oogst naar nu blijkt. Het is wat tijdsintensiever dan te doen gebruikelijker: de ladder verzetten om steeds weer een paar appels te plukken, maar... toch genoeg appels om er wat sap van te maken. De peren komen van de eigen bomen in de tuin rond ons Vogelnest. Ook dat zijn er niet veel, maar genoeg om de combinaties met de appels te vervolmaken. En het sap..... we hebben het weer. En deze keer in Zoelen laten persen. Wel gekozen voor 3 liter pakken, maar.... toch blij dat we de oogst in sap hebben kunnen omzetten.
Reactie schrijven