De tweede dag. Van Winsum naar Groningen. Irene gaat naar huis en ik loop alleen verder. Best een gek idee. We ontbijten echter eerst in het prachtige Bed & Breakfast waar we verblijven. “Baatje Borg” staat er op de gevel. Batenborch is de naam die wij bij de boeking mee kregen. Wat een heerlijke locatie en met hoeveel liefde voor de groningse historie is dat huis ingericht. De liefde voor het Groningse land blijkt ook uit de gesprekken die we met de eigenaar hebben. Lyrisch spreekt hij over de wierden, het oude en het nieuwe land, de wijngaarden en de historie van het land.
Er is zoveel te zien. Wat ook te zien is, zijn de natte ramen en de bomen die vervaarlijk overhellen. Het stormt en het regent erg hard. Vandaag is de herfst begonnen: 21 september. Met dit weer kan dit niet beter duidelijk worden gemaakt. We nemen maar wat extra tijd voor het heerlijke ontbijt. Dat is geen straf overigens.
Toch begint daarna het wandelen. Irene zet mij af in Winsum en door de kleine straatjes van het dorp vind ik de Pieterpad rood/witte merktekens en laat ik het dorp achter mij. De zon komt zowaar zo nu en dan achter de wolken vandaan. Toch is het fris en het waait enorm. Wandelend in de openheid van het veld, is het echt hard werken met de wind pal tegen. De omgeving is prachtig. Langs vaarten, en de wierden waar huisjes, dorpen en kerken op zijn gebouwd. Garnwerd is sprookjesachtig mooi en het kerkje bij Oostrum is helemaal fantastisch. Wat een uitzicht. Het doet wat engels aan met de kleine begraafplaats rond de kerk. In de verte zie je de Martini toren van Groningen. De eindbestemming. Hoe dichter bij de stad hoe drukker het wordt. Het Pieterpad loopt naar het centrum, maar is zodanig gekozen dat je bijna tot de stadskern door de groene long van de stad loopt. Een prachtig park dat al wat “indian summer” trekjes begint te krijgen. Het is bijzonder fraai.
Het stappen wordt wel wat sloffen al naar gelang de 20 kilometers en het eindpunt dichterbij komen. De benen doen pijn, de voeten eigenlijk ook. Met een voldaan gevoel strompel ik door het centrum, neem een douche in het hotel en wandel vervolgens naar het museum waar Freek de Jonge en zijn vrouw Hella als onderdeel van de expositie aanwezig zijn om hun tentoonstelling toe te lichten. Leuk om ze te ontmoeten en hun kunst te bewonderen. Met name de foto’s spreken mij aan. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik de foto’s uit de serie “Jesus is my homeboy” indrukwekkender vind. Het is een expositie van David Chapelle die het religieuze thema en de eigentijdse straatcultuur samenbrengt. Erg mooi weergegeven staat dit wat haaks op de ijdelheid van Freek en Hella. De foto’s van Chapelle weten wel te raken.
De tweede dag zit erop. Nog wat eten en drinken in Groningen. Met pijn in de benen en voeten op weg naar ZuidLaren! Dan wandel ik verder met mijn broer.
Reactie schrijven