Donderdag nog een cursus in Amersfoort en vrijdagmorgen na iets te veel afzakkertjes in het hotel na een hele gezellige avond met mijn cursusgenoten vanaf Amersfoort richting Rolde. Vandaag en morgen loopt Hidde mee en hem pik ik met twee bakken koffie op bij het centraal station in Amersfoort. Daarna met de auto naar Sleen, waar we parkeren en de bus nemen naar Rolde. Gedurende de busreis komen de herinneringen aan de eerste 4 etappes weer naar boven. Het uitgestrekte en bijna uitgestorven land, de stukjes bos en de open vlaktes trekken aan het oog voor bij. Straks lopen we daar ook ergens. Het belooft een mooie tweedaagse te worden. De zon schijnt en zal blijven schijnen. Het lijkt wek zomer. In Rolde drinken we nog wat koffie en rond een uur of 11 vertrekken we. Langs de kerk in Rolde, tussen de begraafplaatsen door staan we stil bij twee hunebedden. Het blijft indruk maken: die grote stenen op elkaar gestapeld. Vervolgens start de wandeling. Het zullen vandaag ongeveer 19 kilometers zijn.
Het is rustig onderweg. Zo nu en dan komen we een andere wandelaar tegen en ook hier hebben ze het mountainbiken uitgevonden, maar voor een prachtige zomerse herfstdag is het opvallend stil. Het maakt de natuur misschien nog wel mooier. We wandelen door het ruige landschap, over de Aa, door moerassige veengebieden. Er is weinig fantasie voor nodig om een beeld van de oorspronkelijke bewoners te projecteren op het land. Je ziet weinig of niets dat duidt op moderne tijd en voorzieningen die door mensen zijn aangelegd. We genieten en gaan op in het landschap.
En tegelijkertijd praten we over dat wat ons bezig houdt: de studie, maatschappelijke ontwikkelingen, we hebben het over de vluchtelingen in Nederland en over het werk van Villa Vrede. We praten over de toekomst, over lange reizen, over werk en over zaken die het leven mooi maken
Daar hoort zeker deze wandeling bij. Het Andersche Diep, het Lange Veen, Meindersveen en het Grolloërveld: het zijn fraaie gebieden en ze maken het Pieterpad tot een zeer afwisselende wandeling. Zelfs de aardappelvelden maken indruk. In het bos zijn veel paddestoelen te zien. Ondanks de warmte en de zomerse sfeer, levert het toch een beeld op dat bij de herfst hoort. Nederland is mooi!
Toch eindigt dit deel van de wandeling niet in een jubelstemming: een paar kilometer voor het einde van deze etappe krijg ik kramp in mijn kuit en het lukt niet om deze weg te krijgen. Strompelend wordt het laatste deel van de wandeling richting Schoonloo af gelegd.
We verblijven in de Loohoeve en op het terras genieten we in het zonnetje van een goed glas bier (en nog een paar). De ober komt niet uit het dorp. We vragen of er nog wat te doen is in het dorp: “What you see is Schoonloo” merkt hij op. We kijken wat verbaasd naar het beperkt aantal huizen dat rond de rotonde staat. Dat is Schoonloo.....
Het 6 gangen diner en het daarbij horende wijnarrangement doen de kramp wat vergeten. het doet goed. Dat doet de nachtrust ook. Hoewel Hidde daar niet echt aan toe komt. Ik schijn te snurken.
Reactie schrijven