We beginnen de boel op orde te krijgen. Afgelopen week de hal geschilderd. Samen met mijn vader. Mooi om op deze manier samen op te trekken. Tussen de bedrijven door, werk ik drie dagen per week bij Transavia. Het levert een heerlijke combinatie op van werken en vrij zijn. Die vrije tijd gebruiken we om de klusjes te doen die nog echt noodzakelijk zijn, maar ook om fietstochten te maken in de omgeving. Het is prachtig weer, het voelt als vakantie en dat onderstrepen we dan dagelijks met het op het dorpsplein halen van een een ijsje. Hoe simpel kan geluk zijn? In ieder geval een stapel soft-ice-calorietjes. We genieten van de winkels die dicht bij zijn, we genieten van de natuur die zo dichtbij is en we genieten van al het nieuwe in en rond ons huis.
De afgelopen dagen is Irene druk geweest met het vullen van potten, emmers, tonnen en vaten met planten en bloemen. Het brengt het terras bij ons huis (je zou het ook een plein kunnen noemen) wat tot leven en geeft het in ieder geval een kleur. Deze week kwamen achtereenvolgens Lobke en Sara een nachtje over. Gezellig om bij te praten, ergens de lunch te gebruiken en wat van de omgeving te zien. Irene rijdt standaard met een glimlach op het gezicht links of rechts onze straat uit. Rechts is naar het bos en de heide. Links is naar de IJssel. Ik moet bekennen dat het voor mij ook geldt. Het is met dit prachtige weer zo mooi en bijna onwerkelijk dat we hier wonen. Het voelt echt als vakantie en dan is een tochtje naar Veessen en Vorchten in het IJsselgebied gewoon een cadeautje. Langzaam komen we ook in het ritme van naar de kerk gaan en ik ben zelfs al een keer naar de lokale Rotaryclub geweest.
En ondertussen….
Het aantal uit te pakken dozen wordt kleiner, we zijn nog steeds de strijkbout kwijt, maar ondertussen resten er in het huis eigenlijk nog maar een doos of 12 die uitgepakt moeten worden. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat daar de dozen die op de zolders van de garage en het huis (ik durf ze niet eens te tellen) niet in meegeteld worden. Waarschijnlijk raken we die pas weer aan als we ooit weer gaan verhuizen. We moeten nog wat verlichting aanschaffen en gaan ophangen en de schilderijen moeten nog aan de muur, maar de stapel werkjes slinkt.
Reactie schrijven