Er is op deze site al veel geschreven over fietstochten, dorpjes, historie en het landschap.
Het is niet voor niets dat veel toeristen jaarlijks een periode in deze omgeving doorbrengen. Al vanaf het moment dat we hier wonen lijkt het alsof we zelf ook op vakantie zijn. We genieten van het IJsselgebied met z’n bossages, de kronkelende rivier en de smalle dijkjes. Het lijkt een beetje op de omgeving waar we zoveel jaren met plezier hebben gewoond. En toch is het anders. De IJssel is geen Lek of Rijn: de uiterwaarden zijn hier niet zo uitgestrekt. Ook de bebouwing in de omgeving is anders: molens, boerderijen en de dijkwoningen zijn qua bouwstijl toch ook verschillend.
Renderklippen
Er valt veel te wandelen in de omgeving van Zonnestein. Dat kan in het IJsselgebied, maar natuurlijk ook in het bos en op de hei. Er zijn veel klompenpaden uitgezet, maar ook door de natuurverenigingen zijn prachtige route uitgestippeld. De natuur is in alle seizoenen meer dan prachtig. Over de Renderklippen is al veel gezegd en geschreven. We raken niet uitgekeken op het steeds weer veranderende karakter van dit heidegebied. Het frisse groen in het voorjaar, het donkere in de zomer en het paars in augustus als de hele vlakte in bloei staat. In de herfst (waarin dit bericht geschreven is) is de kleur bruinig: en ook dat is mooi. Het heeft iets ruigs, iets on-Nederlands. Dat bruine legt het overigens wel af tegen de prachtige herfstkleuren in de bossen. Het gras kleurt, de bomen worden goud en oranje en de al kale bomen steken markant af tegen de donkere luchten.
Sprengen
In Heerde en omgeving bevindt zich een prachtig sprengen landschap. Dit landschap wordt nog steeds gedomineerd door elementen, die in het verleden kunstmatig zijn aangelegd. In de zestiende en zeventiende eeuw is het sprengensysteem gegraven. Dat had een economisch doel. Molens werden aangedreven met waterkracht. Het stelsel van deze sprengenbeken is nog voor een deel aanwezig. In de omgeving van Heerde, niet ver van ons huis is er een prachtig stuk bos vlak bij de renderklippen waar de Sprengen zin te vinden. Dit door mensenhand ontstane landschap, met een grote ecologische en cultuurhistorische waarde, is ook van praktische betekenis. Het beekwater voedt de waterturbine van de molen van Volkers en de gracht rondom kasteel Vosbergen aan de andere kant van Heerde
De Dellen
Een heel mooi bosgebied tussen Epe en Heerde is het gebied van De Dellen. Je vindt hier ook de Ossenstal, waar je na een boswandeling een glas wijn, koffie of warme chocolademelk kan drinken. Er zijn verschillende routes uitgezet, die bij dit pannenkoekenhuis starten. Oorspronkelijk waren de Dellen een bos- en heidegebied. Daarover liepen belangrijke verbindingswegen. De weg van Zwolle naar Amersfoort en de Hanzeweg van Elburg naar Deventer. Op de kruising van deze weg in De Dellen, werd in 1785 (zo wil het verhaal) een herberg gebouwd.
Het gebied van totaal 435 hectare werd in 1803 eigendom van de patriottengeneraal Herman Willem Daendels uit Hattem. Naast de herberg bouwde hij een buitenplaats. Daarom wordt de parkeerplaats aan de Zuidweg nog steeds Erf van Daendels genoemd. Daendels wilde er landbouw bedrijven maar dat bleek kansloos op de arme zandgrond. Hij plantte er ook bomen en die deden het goed. In 1851 werd de weerkundige professor Chr. H.D. Buys Ballot eigenaar van het gebied. Zijn zoon plantte er uitheemse boomsoorten en legde een park aan. Hij werd begraven in een graftombe op De Dellen.
Zwolse Bos
Een van de klompenpaden loopt vanaf Heerde door het Zwolse Bos. Het Zwolse bos is een populair wandelbos met fraaie eiken- en berkenlanen, afgewisseld met heuvelachtige heideveldjes, gelegen tussen de dorpen Heerde, Wapenveld en Wezep. Begin vorige eeuw werd de heide grotendeels verruild voor bos.
Het Zwolse Bos dankt haar naam aan de waterwinning voor de stad Zwolle. Vanaf 1892 tot 1960 werd het Veluwse drinkwater naar Zwolle gepompt. Het huidige bos is nu ruim 100 jaar oud en bestaat vooral uit ruisende naaldbossen, grote douglas-sparren, lanen, vennen, en een prachtig groot glooiend heideveld met een top van wel 40 meter hoog, de Tonnenberg.
Reactie schrijven