Vlak voordat we verhuisden van Lexmond naar Heerde, maakte ik dagelijks een ommetje. Aan de hand van een app liep ik voor dag en dauw minimaal 20 minuten rond het Vogelnest. De dijk op, zicht op de uiterwaarden, het dorp door. Voordat de dag op gang komt de gedachten ordenend, het hoofd leeg makend en stappen zetten. In de aanloop naar de verhuizing, tijdens de verbouwing en na de verhuizing zelf kwam het er eigenlijk niet van om deze mooie gewoonte in praktijk te brengen.
Natuurlijk wandelen we hier, maar de korte ochtendtrip van minimaal 20 minuten miste ik toch ook wel een beetje.
Een tweetal maanden geleden heb ik de draad weer opgepakt. Ik schreef er al eerder een blog over. Daar waar ik kort na de winterse periode in de ochtenduren nog in het donker liep, zijn de wandelingen in de periode echt bij ochtendgloren. Het levert mooie plaatjes op. Zeker nu het in deze dagen zulk prachtig weer is. Er is feitelijk elke dag wat te zien en te genieten van het ochtendlicht en de langzaam tot leven komende omgeving. Dat zo’n ommetje niet alleen prachtig is in de mooie omgeving, waarin we nu wonen, bleek afgelopen week toen ik voor een tweedaagse conferentie in Utrecht verbleef.
Mijn ommetje was iets vroeger dan te doen gebruikelijk (gewoon te vroeg wakker), maar dat maakte de wandeling door de binnenstad van Utrecht niet minder fraai. In tegendeel zelfs. Hoe bijzonder is het om door mijn geboortestad te wandelen, zonder ook maar 1 persoon tegen te komen. Het leek net of de stad volledig verlaten was. De Zadelstraat, de Choorstraat (voor het geboortehuis van mijn vader), de Dom en het Domplein: niemand te zien. Het heeft geen zin om het te beschrijven: de beelden zeggen genoeg.
Het blijft bijzonder om rond te lopen in de stad waar je vader geboren is en waar zijn geboortehuis staat. De gevel is nog hetzelfde, de voorpui is veranderd (er zit nu een zaak in waar je trouwjurken kunt kopen), maar de gedachte aan de verhalen die mijn vader over zijn huis en zijn jeugd vertelde, worden in de uitgestorven stad op de een of andere manier tastbaar. Terwijl de stad ontwaakt, loop ik over de Vischmarkt waar mijn vader als jochie het kattenkwaad uithaalde, langs de winkels die er toen ook al waren (mijn vader kan ze zo aanwijzen) en achter de Buurkerk, waar hij in 1937 werd geboren. De sigarenzaak van Verboom in de Choorstraat: wie kent hem niet.
Terug in Heerde worden de tochten en ommetjes rond het huis langer en langer. Via landgoed de Bonenburg en langs het Apeldoorns kanaal. Het is altijd mooi. Genieten in het hier en nu…
Reactie schrijven