In ons vorige huis, was er weinig ruimte voor muurdecoratie. Eigenlijk was er slechts 1 wand in de woonkamer waar we een schilderij konden ophangen. In Zonnestein is dat wat anders. De muren zijn sinds de verhuizing nog steeds zo goed als leeg. Er hangt slechts een kunstwerk boven de gashaard. Een prachtig werk (en dat is subjectief: maar smaken verschillen) dat ik ooit via de kunstafdeling van Rabobank kocht. Een werk van Marc Mulders (een Nederlandse schilder, aquarellist, fotograaf en glazenier).
Lege muren…. je zou het minimalistisch kunnen noemen en er zijn mensen die daar dan toch voor gaan. Wij wilden toch nog wat meer aan de muur. Maar wat hang je daar dan op? Dat is in de praktijk wat lastiger dan je denkt. Tenminste voor ons dan. Modern of traditioneel, abstract of figuratief. Schilderwerk of foto. Welk thema moet het dan zijn? Er hangt en staat al wat religieus georienteerd materiaal in onze woonkamer. Elizabeth van Thuringen is ons pronkstuk (een prachtig beeld uit een Vlaamse kerk) en ik was zelf op zoek om in aanvulling daarop een icoon of iets dergelijks aan toe te voegen. Maar vind dan maar iets dat betaalbaar is en past in de setting. Via een goede bekende uit Heerde, een kunstliefhebber en eigenaar van een kleine galerie, waren we een kunstwerk op het spoor. Een wandkleed. Hij is er speciaal voor naar Dusseldorf gereden om het te beoordelen, maar het was niet van goede kwaliteit.
De zoektocht ging verder. Je begint internet af te grazen, je krijgt zo her en der wat suggesties, maar …. de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat onze smaken dan toch ook wat verschillen. Ik zou het liefst een modern stuk aan de muur hangen, Irene is er niet van.
Inmiddels zijn we er uit. We hebben wat aangeschaft. Toch iets figuratiefs. Via dezelfde bekende en Rotary vriend die dit werk gewoon bij hem thuis boven de bank aan de muur had hangen. Een werk van Jan van Vuuren: een Veluwse schilder, die in het eerste deel van de vorige eeuw veel schilderijen heeft gemaakt van bossen, bomen, heide en Veluws landschap en stadjes in de regio. We vinden het mooi: de kleuren, het licht de bomen, maar ook omdat het ons doet denken aan een stuk bos op Tongeren, vlakbij Epe. De plek waar ik al mijn hele leven mijn vakanties vier. Het zou kunnen (Jan van Vuuren heeft ook in Epe gewoond), maar… het kan natuurlijk ook een afbeelding van een stuk bos ergens rond Ermelo of Nunspeet zijn. Het gaat om het idee. We zijn er erg blij mee. Het hangt nog niet in de kamer, maar…. Dat zal een dezer weken wel gaan gebeuren.
De Kunstschilder Jan van Vuren werd overigens in 1871 geboren als zoon van een landarbeider in Molenaarsgraaf.
Al op jonge leeftijd werd zijn tekentalent herkend door een aantal plaatselijke notabelen die ervoor zorgen dat de jonge Van Vuren in de leer kan bij R. Larij. Later volgt hij ook lessen aan de Haagse Academie voor Beeldende Kunsten en bij de Amsterdamse schilder G.W. Dijsselhof.
In 1896 wordt hij toegelaten tot het gerenommeerde Schilderkunstig Genootschap Pulchri-Studio te Den Haag. In deze jaren trekt hij regelmatig met Haagse schilders richting Elspeet waar zij het Veluwse landschap vastleggen. Tijdens een van deze periodes op de Veluwe ontmoet hij de Elburgse onderwijzeres Anna Margaretha Heijman met wie hij in 1900 trouwt. Samen krijgen zij vier kinderen.
Alle bronnen over Jan van Vuren vermelden dat hij dag in dag uit buiten te vinden was met schetsboek en/of schildersezel om het Veluwse landschap vast te leggen. Onvermoeibaar schilderde hij boslandschappen, boslaantjes, watermolens, haventjes en straatjes in plaatsen als Hattem, Harderwijk, Nunspeet en Elburg. Altijd in de voor hem kenmerkende realistische stijl waaraan hij zijn hele carrière trouw is gebleven, ook toen de belangstelling vanuit de kunstwereld daarvoor minder werd.
Waarschijnlijk werkt Van Vuuren van ongeveer 1893 tot 1895 in Elspeet met de daar regelmatig vertoevende Haagse kunstenaars H.J. van der Weele en F.P. ter Meulen. Na 1896 verblijft Van Vuuren in Epe en na 1899 in Elburg.
Op internet is veel werk van hem te vinden. Het werk dat bij ons aan de muur komt te hangen is waarschijnlijk in opdracht gemaakt en ooit in een prive-collectie terecht gekomen. We vonden er geen verwijzingen of afbeeldingen van op internet in in ieder geval.
Tenslotte nog wat reclame voor de galerie in Heerde. Galerie Lindeman beschikt over een ruime collectie variërend van werken uit de 19e eeuw tot werken van recente datum. De huidige collectie bestaat uit werken die de Veluwe en haar stadjes zoals Elburg en Hattem als onderwerp hebben, o.a. van Arthur Briët, Cornelis Koppenol, Jan van Vuuren en Jan Voerman Sr. Daarnaast hebben zij schilderijen van nationale en internationale schilders.
Reactie schrijven
Bertus (maandag, 28 november 2022 19:52)
Marc past ook heel goed bij Elizabeth. Ik vraag mij alleen af of het beeld niet op den duur gaat vervelen?