We gaan weer beginnen. De jaarlijkse vastenperiode begint komende week. Al jaren doe ik er aan mee. Vanaf de carnaval tot aan Pasen. Ik heb een eigen regime van vasten ontwikkeld. Geen alcohol, geen frisdrank, geen koffie, geen hapjes tussendoor, geen snoepgoed en alleen het hoognodige eten (ontbijt en avondeten: geen luxe, geen dessert). Verder veel water. Alles van tafel dus. Ik vind het een mooie gedachte.
Soberder leven, veel bewuster omgaan met voedsel en domweg ervaren dat het met minder ook kan. Mooi bij-effect: het scheelt wel een paar kilo’s.
Mijn omgeving zal zeggen dat het hard nodig is.
De zwemband rond het middel neemt inmiddels ook wel erg forse vormen aan. Mijn dementerende moeder vraagt bij een bezoek aan haar keer op keer hoe lang ik nog moet en wanneer de uitgerekende datum is. Tja…ondanks haar dementie is het confronterend (maar wel heel eerlijk) om dat diverse malen in een gesprek te moeten horen. Ik praat meestal maar wat met haar mee en maak er dan ook maar een grapje over.
In de aanloop naar de zogenaamde 40 dagen tijd heb heb ik het er (onbewust of misschien wel bewust) goed van genomen. Soms is het onvermijdelijk: een zakenlunch of etentje kan je natuurlijk niet overslaan, maar het is vanuit het letten op overgewicht veelal toch “zelf afgeroepen leed” bij het dineren met vrienden en familie. Quality Time is het label dat erop wordt geplakt en dat klopt ontegenzeggelijk. Een glaasje wijn, een borrel, een goed stuk vlees en verschillende gangen die het diner vormen. Eigenlijk een dilemma dus. Kiezen voor de gezelligheid en het goede leven of… soberheid en er uit zien als een “jonge god”?
Zelfs mijn oudste zoon (ook niet vies van een goed en groot glas wijn en een goede maaltijd) steekt tegenwoordig al waarschuwend het vingertje omhoog. “Je moet opletten, pa”, dit is niet goed. En dan duidt ook hij op mijn te zware lijf en mijn levensstijl. Ik kreeg zelfs een app aangeraden om mijn eetpatroon vast te leggen. Wel een tijdje gebruikt, maar de discipline ontbreekt om dan dagelijks al die calorieën bij elkaar op te tellen.
Mijn tweewekelijkse bezoek aan Bijsterbosch (de sportschool in Heerde) zet geen zoden aan de dijk. Tenminste: misschien ook wel, maar volgens Irene eet en drink ik alles wat ik afval door het sporten er weer net zo hard aan. Ik heb nog een tijd beweerd dat ik vet in spieren omzet (en daardoor geen kilo’s meer verlies), maar die stelling kan ik ook niet meer met droge ogen volhouden.
"Alles van tafel" dus: vasten tijdens de 40 dagen tijd en dan Pasen vieren (en weer in het oude ritme vervallen). Het is een uitkomst. Pittig in de eerste weken, maar het went en na een tijdje voel je je beter dan ooit. Wel confronterend dat je voor de zomer dan weer op gewicht bent. Het blijft een dilemma en er lijkt gen tussenweg mogelijk. En over het “alles van tafel” of “alles op tafel” dilemma gesproken. Ik keek vorige week naar de Nederlandse film “Alles op Tafel”. Een Netflix film van Linda de Mol (“my goodness: “dieper kan je niet zakken”, zou je kunnen stellen). Het heeft niets met vasten te maken, maar wel met al; het goede wat eten en gezellig samenzijn kan brengen (of in dit geval juist niet).
De film gaat over een groep vrienden die een diner organiseren en afspreken dat alle telefoons tijdens het eten op tafel moeten blijven liggen, maar dat elk telefoongesprek of bericht dat tijdens de maaltijd binnenkomt wordt voorgelezen of op de speaker moet. Ik heb de film helemaal uitgekeken. En dat gebeurt doorgaans bijna nooit en helemaal niet met Nederlandse films en zeker niet met TV optredens of films, waar Linda de Mol haar gezicht laat zien. Een doldwaze film: echt prachtige conversaties en dilemma’s als alles op tafel komt en bespreekbaar wordt. Ook de zaken die je eigenlijk niet zou willen delen. Met plezier naar gekeken.
De film is een remake op de Italiaanse film Perfetti sconosciuti uit 2016. Eerder werden er ook al versies van de film gemaakt in diverse andere talen. Voor een trailer: https://www.pathe.nl/film/25421/alles-op-tafel en hij staat gewoon op Netflix.
Ik ga maar gewoon starten met vasten. Alles van tafel of alles op tafel? Eigenijk het maakt niet zoveel uit. Of toch wel...
Reactie schrijven
Joke Vrolijk-Bollen (zaterdag, 01 maart 2025 19:15)
Zowel de Italiaanse versie als de Nederlandse versie gezien. Vond zelf de Italiaanse beter.
Veel succes met je vastenperiode! ik zal het op de donderdagen in de gaten houden ;)
Hans Veltkamp (zaterdag, 01 maart 2025 20:46)
Heel herkenbare problematiek.
Maar het vasten is meer dan afvallen, Erwin.
Een strijd met jezelf.
Een periode van bezinning.
Een klein individueel protest tegen de overvloed en onze westerse levensstijl.
Voor mij ook het testen of ik nog wel zonder alcohol kan.
En een voorbereiding op het Paasfeest.
Waarvan je dan nog meer geniet.
Sterkte!
Dank voor je inspirerende berichten.
Hans Veltkamp