Wie kent dat prachtige nummer van de Dijk niet? Mag het licht uit. Een prachtige Nederlandstalige song uit 1987.
Te veel woorden, Te veel zinnen, Te veel woorden, Draaien in mijn kop
Te veel woorden, Te veel muren, Te veel uren, Tikken langzaam op
Te veel mensen, Te veel draaien, Te veel mensen
Draaien eromheen
Te veel mensen, Te veel zinnen, Te veel woorden
Voor een mens alleen
Mag het licht uit, Mag het licht uit, Mag het licht uit
“Mag het licht uit…..” het is bij ons thuis inmiddels een beladen zin.
Het begon met kleine irritaties. De inductieplaat die ineens weigerde, de lampen die knipperden alsof we in een spookhuis woonden en de auto die zich gedroeg alsof hij heimwee had naar het laadstation een paar straten verderop. En dat terwijl de vierwieler de hele nacht aan de oplader had gelegen. En het erge: op de bovenverdieping geen licht, de wekker die niet afging (gelukkig heb ik een goede biologische klok) en niet opgeladen telefoons. Elke keer weer hetzelfde ritueel: ploep, alles uit. Monteur bellen. Monteur komt. Monteur mompelt iets technisch. Monteur vervangt een stop in een kast waar wij als bewoners niet bij mogen (of kunnen – wie weet wat daar allemaal achter schuilgaat). Kassa: een rekening van € 139,-
En dan? Dan werkt alles weer. Even. Net lang genoeg om te denken dat het probleem nu écht opgelost is. Tot het weer ploep zegt. Alsof ons huis gewoon af en toe een powernap nodig had, maar dan zonder ons daarin te betrekken en in ieder geval op de meest onmogelijke momenten.
De enige echte oplossing
Na weken van steeds terugkerende stroomstoringen, waarbij de monteur ons al begroette met “zo, daar zijn we weer”, (€ 139,-) werd de kogel door de kerk gejaagd: de meterkast moest vervangen worden. Klaar ermee. Nieuwe kast, alles fris, alles goed. Toch?
Op de dag van de vervanging bleek al snel dat het probleem dieper zat. Letterlijk. Liander moest eraan te pas komen om de aansluiting en toevoer te verbeteren. Al knutselend in de kleine meterkast ruimte, viel vervolgens de stroom uit in de hele straat. Op mijn telefoon kreeg ik een melding (zo heb ik dat ingesteld) van Liander, dat er een stroomstoring was in en rond de Keuterstraat en dat het wel 4 uur kon duren.
Inmiddels stonden er 4 mannen in de gang en hoorde ik iemand wat mompelen over een brandlucht.
Dus daar zaten we, samen met de buren, in een collectieve black-out. Meer dan vier uur lang. De koelkast begon onheilspellend warm te worden, de telefoonbatterijen zakten langzaam richting 1%, en de werkdag eindigde abrupt toen de laatste noodaccu het begaf. We hebben het geprobeerd hoor, met powerbanks en accuvoeding (speciaal de avond daarvoor opgeladen), maar een dagje thuiswerken zonder elektriciteit is net als een dieet met alleen maar taart: een nobel idee, maar niet vol te houden. Hoewel dit voorbeeld eigenlijk nergens op slaat, als je aan het vasten bent (inmiddels meer dan 7 kilo lichter).
Voorbereid op een crisis?
De overheid roept op om voorbereid te zijn op een crisis. Minimaal 72 uur zelfvoorzienend, zeggen ze. Water, voedsel, een noodradio, kaarsen… Wij hebben de test alvast voor jullie gedaan: we haalden niet eens één volle werkdag. Je vraagt jezelf tijdens zo’n moment af hoe het vroeger ooit heeft kunnen werken (zonder electriciteit, zonder internet), maar belangrijkste vraag voor mij gedurende de dag was hoe ik in vredesnaam nog thee kon zetten. Het goedje in de ’s ochtends gevulde thermoskan is na een aantal uur echt te brak om te drinken namelijk.
Het probleem is inmiddels opgelost. De huizen in de Keuterstraat beschikken weer over stroom en zelfs bij ons knipperen de lampen niet meer en hebben we al een paar dagen geen storing meer. Ik heb wel het vermoeden dat de meterkast niet vervangen had hoeven te worden: het probleem zat bij Liander. Dus in die zin voor niets heel veel kosten gemaakt. Ik troost me maar met de gedachte dat ik toch al van plan was om de oude kast een keer te laten vervangen.
We hebben weer licht, we kunnen weer thee drinken en de telefoons zijn weer opgeladen en internet is actief: het is allemaal weer normaal ….
Hoewel….. Sinds de storing doen de straatlantaarns het in de Keuterstraat het niet meer. Je kunt natuurlijk niet alles hebben…
En tot slot de rest van de tekst en de link naar de song van de Dijk:
Te veel woorden, Te veel zinnen
Te veel woorden, Draaien in mijn kop
Te veel woordenTe veel muren
Te veel uren, Tikken langzaam op
Te veel mensen, Te veel draaien, Te veel mensen
Draaien eromheen
Te veel mensen, Te veel zinnen, Te veel woorden
Voor een mens alleen
Mag het licht uit, Mag het licht uit, Mag het licht uit
Als ik je in mijn armen sluit
Te veel ogen, Te veel tranen,Te veel ogen
Tranen van verdriet
Te veel ogen, Te veel vragen
En de antwoorden, Die zijn er niet
Mag het licht uit, Mag het licht uit, Mag het licht uit
Als ik je in mijn armen sluit
Te veel woorden, Te veel zinnen, Te veel woorden
Draaien in mijn kop
Te veel woorden, Te veel muren, Te veel van alles
Na een lange lange dag
En zo zie ik ze graag
Maar nu is het genoeg
Genoeg geweest vandaag
Mag het licht uit
Mag het licht uit
Mag het licht uit
Als ik je in mijn armen sluit
Reactie schrijven
Joke Vrolijk (maandag, 24 maart 2025 21:41)
Pfff, wat een week! Fijn dat het nu weer voor elkaar is!
Erik Oost (dinsdag, 25 maart 2025 09:55)
Alles moet een keer wijken! Oude stoppenkasten kunnen ook echt niet meer!