30. april 2017
Nog steeds in Beijing, waar om kwart over 5 de wekker gaat. Het zal het begin zijn van een dag, die je niet snel kunt vergeten. Een bezoek aan een van de wereldwonderen: The Great Wall. Om 6 uur rijdt zoals afgesproken onze chauffeur voor. De gids is er al. We hebben gisteren besloten om niet om 08.00 uur te vertrekken, maar op dit idiote tijdstip. Onze gids heeft dit nog nooit mee gemaakt. Het blijkt achteraf de beste keuze. We zijn de verkeersdrukte voor en bereiken na 2 uur rijden de muur....
29. april 2017
Een tweede dag in Beijing. Het belooft een warme dag te worden. De gids heeft het programma omgegooid. We zouden eerst naar de great wall gaan, maar met de voorspelde 37 graden, lijkt dat geen goed idee. Dat wordt morgen. Dan wordt het maar 36 graden. Ik ben blij dat ik een korte broek bij heb, in ieder geval. Vandaag hangen we de toerist uit. We hebben een fantastische gids. Een jonge dame die geen blad voor de mond neemt. Bertus wordt al snel de happy Boedha genoemd en ik krijg ook wat tips...
28. april 2017
Het is best een vreemd idee. Meer dan 149 uur verder, om precies te zijn 7643 km met de trein. Beijing. Onze eindbestemming. We hebben het gedaan. Het was gaaf, erg gaaf. Geen moment verveling, de kadans en het ritme van de trein, de vergezichten, de gesprekken, de toevallige ontmoetingen, de verschillende indrukken en lees verder vooral de andere Blogs, zou ik zeggen. We zijn nu dus in Beijing. Vanmorgen in de trein rond een uur of 5 wakker geworden. Het wordt steeds vroeger. De opkomende zon...
28. april 2017
We zijn er weer: op het spoor. We laten ons opnieuw meeslepen door het ritme van de trein. Het landschap trekt aan ons voorbij. Mongolië in al haar schoonheid. De zon schijnt, de lucht is blauw en de trein heel erg lang. Deze keer zijn er wat meer Nederlanders aan boord. We merkten het vanmorgen vroeg bij het in de trein stappen in Ulaan Baatar. We waren niet de enige Europeanen op het station. Italianen, Engelsen, Fransen en Nederlanders. Om half 6 wakker vanmorgen. Onrustige nacht. Een...
26. april 2017
Wandelen door Ulaan Bataar. Dat stond vandaag op het programma. Als je de reisfolders moet geloven is deze stad niet echt heel bijzonder. Het is inderdaad geen Parijs of Londen. Een oud centrum is ook niet echt te ontdekken. Kraak noch smaak zou je inderdaad kunnen stellen. Hoe anders is de realiteit. We hebben uren door de stad gesjouwd, geslenterd en genoten van het leven in een stad die oude en nieuwe gebouwen met elkaar afwisselt. Er is waarschijnlijk geen welzijnscommissie die er op let of...
25. april 2017
Sommige cowboy films laten een beeld zien van de prairie, waar restanten van planten over de grond rollen, voortgestuwd door de wind. Daar moest ik onderweg naar Ulaan Baatar toch even aan denken, toen de wind toenam en her en der kleine tornado's van omhoog gezogen zand zich over het land verplaatste. Helaas heb ik er geen foto van kunnen maken, maar onderweg kwamen we op een gegeven moment zelf ook in zo'n kleine windhoos terecht. Je weet niet wat je mee maakt. Het hoort bij het ruige land...
25. april 2017
Het huisje waar we zondagavond zijn beland, laat zich het best typeren met het woord eenvoud. De kamer met de vijf bedden is de grootste ruimte. Ik schat 4 bij 6 meter. Dan is er nog een soort werkruimte, waar je de was kunt doen en waar een vriezer staat (het ziet er uit als een garage, maar is vroeger een kleine stal geweest) en tenslotte is er een klein kamertje dat een combinatie is van keuken, slaapkamer (daar slaapt onze gastvrouw) en woonkamer. De ruimte is ongeveer 2,5 bij 3 meter. Ik...
23. april 2017
Het was vannacht gelukkig niet zo heel erg koud in onze Ger, hoewel de kachel al snel is uitgegaan. Mest brandt korter en minder goed. Je zou verwachten dat het bij het branden stinkt, maar... dat valt eigenlijk reuze mee. Na het ontbijt hebben we een tocht op een kameel gemaakt. Onze gastheer heet Moeghi. Zo heette de vorige nomade die onze gastheer was toevalligerwijs ook. Terwijl de eerste Moeghi voornamelijk paarden en Yaks hield, richt deze gastheer zich op kamelen en schapen. Na het...
23. april 2017
Wat een dag. Alweer een. Vanmorgen vroeg na het ontbijt met de eigenaar van de Ger een tocht te paard gemaakt. Het zijn kleine paardjes hier. Gelukkig. Zeker voor iemand die nog nooit op een paard heeft gezeten. Het is even wennen, maar uiteindelijk gaat zo'n beest nog luisteren ook en is het prachtig om je stapvoets of in draf door de prachtige omgeving voort te bewegen. We maken een tocht door het dal. Over rotspartijen, langs kadavers (dood vee laat men gewoon liggen voor de aaseters), boven...
22. april 2017
Voordat we gisteren naar bed gingen kwam de gids nog even naar onze Ger toe. We hadden ons net in onze slaapzakken gewrongen. Hij had een boomstam bij die hij nog even op de kachel wilde leggen. Dat ding ging met hangen en wurgen net de kachel in. Dat hebben we geweten: my goodness.... binnen 10 minuten liep het water van ons lijf, beelden van sauna Soesterberg kwamen weer naar boven. De slaapzak werd uitgetrapt en de deur van de Ger wagenwijd open. De hitte was ongekend. Omdat dit geen slapen...