In 2013 zijn Irene en ik voor een dag of 10 naar India geweest. Moradabad (in Utar Pradesh). Samen met een groep Rotarians om deel te nemen aan de zogenaamde National Immunisation Days in het kader van de campagne Polio de Wereld uit. Een indrukwekkende reis en voor mij een weerzien met een land waar ik al eerder voor mijn werk was geweest. Wat zijn de verschillen groot, hoe indrukwekkend de steden, de sloppenwijken, de cultuur: adembenemend en overweldigend. Natuurlijk zijn we ook in Dehli geweest, hebben we de Taj Mahal bewonderd en zijn we naar de Agra geweest. Je moet het gezien hebben wordt gezegd: en dat is waar. Toch heeft het werk in de sloppenwijken de grootste indruk op ons gemaakt.
In Moradabad hebben we op verschillende plekken kinderen gevaccineerd. Een druppeltje op de tong is voldoende en voorkomt de afschuwelijke ziekte die polio heet. Het is mooi werk om te doen. In de aanloop naar onze reis hadden we een tweetal sponsor acties opgezet. Een actie betrof het inzamelen van knuffels. Ieder kind dat gevaccineerd wordt krijgt een knuffeltje! Hoe dankbaar zijn de kids na de eerste schrik en met hoe weinig kan je iemand blij maken. De andere sponsoractie ging om geld. Het was overigens gaaf dat mijn werkgever een deel van de sponsoring voor haar rekening nam. De hele delegatie van Rotary liep in witte FGH Bank shirts.
We hebben geld ingezameld voor rolstoelen en hulpmiddelen die nodig zijn voor mensen die niet gevaccineerd zijn en die polio hebben gekregen. Een succesvolle actie waarmee we erg veel geld hebben opgehaald. In India zijn de rolstoelen aangeschaft en tijdens een bijzondere ceremonie werden de stoelen overhandigd. Mooi om te doen, maar ook met een gevoel van plaatsvervangende schaamte als je daar als west Europeanen op de voorste rij moet zitten. Een dubbel gevoel.